Othello is een Duitse dog van 3 jaar.
Hij is een loebas van 65kg spieren, liefde, onzekerheid en kwijl ;).
Toen Othello ongeveer 1 jaar was hebben we een gedragstherapeut geconsulteerd die enkel beloningsgericht werkte. Het resultaat dat ik voor ogen had, bereikte ik niet. Ondertussen zakte mijn vertrouwen in Othello door zijn gedrag (uitvallen, trekken aan de lijn …). Ik besloot om verder te zoeken en met Othello naar de plaatselijke hondenschool te gaan. Hier hebben Othello en ik veel bijgeleerd, maar vanaf het moment dat hij van de lijn moest ging het fout. Hij maakte er een feestje van en ‘Kom hier’ dat stond week na week meer synoniem aan een spelletje ‘Pak me dan als je kan’. Hij stond bekend om zijn ‘ererondjes’.
Zo kon het ook niet langer dus zocht ik verder naar een oplossing, want een hond zijn hele leven aan een leiband was niet wat ik voor ogen had. Ik herinnerde mij MOTICO dat ik een hele tijd daarvoor al was tegengekomen in mijn zoektocht naar een oplossing. Toen kreeg ik de e-collar thuis niet verkocht. Deze keer lukte het wel.
Vol spanning schreef ik mij in voor de privétraining. Zou dit hetgeen zijn waar we naar op zoek waren? Zou dit eindelijk onze oplossing zijn?
Het antwoord is eenvoudig: JA!
Maar onderschat het niet: het is intensief, soms frustrerend en je moet er blijven aan werken, maar het is het zo hard waard. Als ik Othello vrij zie rennen door het bos en hem zie genieten weet ik waarom we dit doen.
Heb ik mijn einddoel al bereikt? Nee, maar dat komt wel. Stap voor stap. Want het zijn niet alleen de honden die uit hun comfortzone moeten komen.
Lore
Dit verhaal delen: