Max is een Duitse Herder van 5 jaar die wij van pup zijnde in huis hebben. Een reu die toch vrij rustig was, gelukkig.
Maar in de puberteit werd Max een beetje anders, hij ging plots uitvallen naar andere reutjes die we tegenkwamen tijdens het wandelen.
Ook het rustig wandelen aan de lijn lukte niet, dat was trouwens altijd al een probleem.
Maar een hond die ouder en sterker wordt, daarmee van de ene kant van de straat naar de andere kant zwalpen, daar is geen pretje aan.
Toch had Max het nodig zijn energie kwijt te raken tijdens een stevige wandeling. Allemaal goed en wel, maar het werd voor mezelf meer en meer een opgave om samen te wandelen, de wandeling was uiteindelijk een stressmoment geworden. De wandelingen werden om die reden steeds korter, Max was meer en meer gefrustreerd.
Na een bijtincident naar een Bordercollie, besloot ik hulp te zoeken en vond deze al gauw bij Motico.
Ik was aanvankelijk super sceptisch over het gebruik van de Ecollar maar voor mij en voor Max is het een superhulp.
We werden door Jana geweldig opgevangen en geen enkele vraag was haar te veel. Ik besloot Max 3 weken aan hen toe te vertrouwen, weliswaar met een bang hart.
Via Whats'app stuurde Jana me filmpjes en foto’s. Het zag er goed uit, Max begreep heel vlug het gebruik van de Ecolar en hij miste ons blijkbaar niet. (wij daarentegen… maar we hadden het er voor over!)
Max is teruggekomen als een aangename hond die we totaal onder controle hebben. Eigenlijk was ik bang om een volledige andere hond terug te krijgen, maar niks is minder waar. Wel is het vervelende of de ergeris weg, ik ga met plezier wandelen met Max en ook hij geniet tenvolle.
Happy dog, happy baasje!
Good Job, Motico team! Dankuwel!
Marleen
Deel dit verhaal:
Maar in de puberteit werd Max een beetje anders, hij ging plots uitvallen naar andere reutjes die we tegenkwamen tijdens het wandelen.
Ook het rustig wandelen aan de lijn lukte niet, dat was trouwens altijd al een probleem.
Maar een hond die ouder en sterker wordt, daarmee van de ene kant van de straat naar de andere kant zwalpen, daar is geen pretje aan.
Toch had Max het nodig zijn energie kwijt te raken tijdens een stevige wandeling. Allemaal goed en wel, maar het werd voor mezelf meer en meer een opgave om samen te wandelen, de wandeling was uiteindelijk een stressmoment geworden. De wandelingen werden om die reden steeds korter, Max was meer en meer gefrustreerd.
Na een bijtincident naar een Bordercollie, besloot ik hulp te zoeken en vond deze al gauw bij Motico.
Ik was aanvankelijk super sceptisch over het gebruik van de Ecollar maar voor mij en voor Max is het een superhulp.
We werden door Jana geweldig opgevangen en geen enkele vraag was haar te veel. Ik besloot Max 3 weken aan hen toe te vertrouwen, weliswaar met een bang hart.
Via Whats'app stuurde Jana me filmpjes en foto’s. Het zag er goed uit, Max begreep heel vlug het gebruik van de Ecolar en hij miste ons blijkbaar niet. (wij daarentegen… maar we hadden het er voor over!)
Max is teruggekomen als een aangename hond die we totaal onder controle hebben. Eigenlijk was ik bang om een volledige andere hond terug te krijgen, maar niks is minder waar. Wel is het vervelende of de ergeris weg, ik ga met plezier wandelen met Max en ook hij geniet tenvolle.
Happy dog, happy baasje!
Good Job, Motico team! Dankuwel!
Marleen
Deel dit verhaal: